ပ ႒ာန္း အ ေၾကာင္း
အ က်ဥ္း
ပ႒ာန္းအေၾကာင္း အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ သိခ်င္တဲ့ သူေတြ
အတြက္ေတာ့ အဆင္ေျပ
မလား မသိဘူး ။ ( ေမးထားတဲ့ တပည့္လဲ တခါတည္း ေျဖျပီးသား ျဖစ္သြားတာေပါ့
) ။
ပ႒ာန္း ၂၄ ပစၥည္းရိွတာ ကေတာ့ လူတိုင္းေလာက္သိျပီးသားပါ ။ အဓိပၸါယ္
သိဖို ႔ ( အနက္ ျမန္မာျပန္
မဟုတ္ဘူး ) ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္ ။ ဘာသာျပန္ထားတာလဲ မေတြ႕ဖူးဘူး
။
အဲဒီထဲက ( ေဟတု ) ဆိုတာကို စရွင္းၾကည့္ရေအာင္
။ ။ ေဟတု = ဆိုတာ အေၾကာင္း ပဲ ။
ဘာနဲ႕ တူသလဲဆိုရင္ သစ္ပင္ရဲ့ ေရေသာက္ျမစ္ - တဲ့ ။ ။ ေျပာခ်င္တာက
ဆက္စပ္ေနတဲ့ အားရိွတဲ့
အေၾကာင္းေပါ့ ။
ေဟတု ကို ေ - ကို ိ - လုပ္ျပီး
တ -ဝမ္းပူ သတ္ ကါ ( ဟိတ္ ) လို ႕ ေခၚထားတာ ။။ ဟိတ္ - ၆ ပါး
( ၆ ခု ) ရိွတယ္ေပါ့ ။ ။
၁/ ေလာဘ ၂/ ေဒါသ ၃/ ေမာဟ ( ဒါေတြက အကုသိုလ္ဆိုင္ရာေတြေပါ့ )
၄/ အေလာဘ ၅/ အေဒါသ ၆/ အေမာဟ ( ဒါေတြ က ကုသိုလ္ ႏွင့္ အဗ်ာကတ ဆိုင္ရာေတြေပါ့
) ။
ေလာဘ- ဆိုတာက လိုခ်င္တာ + တပ္မက္တာ ( ကုသိုလ္ဆိုင္ရာ မွာ လိုခ်င္တာေတာ့
မပါဘူး ) ။
ေဒါသ - ဆိုတာက ဖ်က္ဆီးတတ္တာ
+ ျပစ္မွားတတ္တာ( ဆိုးသြမ္းတတ္တာေပါ့ ) ။
{ ကရုဏာ
ေဒါသ ဆိုတာလဲ ရိွေသးတယ္ - ကရုဏာ-က သနားတတ္တာ ။ သနားလြန္းလို
႕ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့
သတၱဝါအေပၚက ဒုကၡကို ဖယ္ရွားေပးခ်င္တာ ။ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ေဒါသ( အေသးေရာ
အၾကီးေရာ)
ျဖစ္လာတာကို ေခၚတာေပါ့ ။ သနားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ( သနားျခင္းအေၾကာင္းရိွတဲ့
) ေဒါသေပါ့
။ ကရုဏာ ႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ္လဲ ေဒါသပါပဲ ။ဒါ့ေၾကာင့္
မေကါင္းပါဘူး ။ }
ေမာဟ - ဆိုတာက ေတြေဝတာ + မသိတာ ( မိုက္မွားတာ လို ႕လဲ ေျပာၾကပါတယ္
။)
သူတို ႕က ေစတသိက္( ေစတသိက ) ေတြေပါ့ ။ စိတ္ႏွင့္ယွဥ္ျပီး
စိတ္ကို ခ်ယ္လွယ္တတ္တဲ့သေဘာ
ရိွပါတယ္ ။ ။ စိတ္ဆိုတာက
- အာရံုကိုသိ တတ္တဲ့ သေဘာသက္သက္ - ပဲ ။ ( အျဖဴထည္
သက္သက္ ဆိုပါေတာ့) ။။[[
ဒါ့ေၾကာင့္ အေရာင္အဆင္းမရိွတဲ့ ေရထဲမွာ အေရာင္ရိွတဲ့ တစံုတခု ထဲ့
လိုက္ရင္ ေရက အေရာင္ရိွသြားျပီး ဘယ္အေရာင္လို ႔ ေခၚေဝၚ သတ္မွတ္ၾကရသလိုပါပဲ]] - အာရံုကို
သိတတ္ကါမွ် ျဖစ္တဲ့ စိတ္ကိုလဲ [ ေဒါသ ႏွင့္ ယွဥ္ေတာ့ = ေဒါသစိတ္
; ေလာဘ ႏွင့္ ယွဥ္ေတာ့ =
ေလာဘစိတ္ ; ေမာဟႏွင့္ယွဥ္ေတာ့ ေမာဟစိတ္ ] လို ႕ ေခၚရပါတယ္ ။။ သူတို
႕က အကုသိုလ္ ျဖစ္ေစ တတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ျဖစ္လို ႕ ( အကုသိုလ္ ဟိတ္မ်ား ) လို ႕ ေခၚပါတယ္ ။
ဒီေနရာမွာ ၾကားျဖတ္ျပီး ကုသိုလ္ အဗ်ာကတ ဟိတ္ေတြအေၾကာင္း မေျပာမီ
ကုသိုလ္+ အကုသိုလ္+
အဗ်ာကတ - ဆိုတဲ့ အမည္ေတြကို အရင္သိထားသင့္ပါေသးတယ္ ။။
ကုသိုလ္ - ဆိုတာက အျပစ္မရိွ
ေကါင္းက်ိဳးကို ေပးတတ္တဲ့ သေဘာတရား ။။ ။။ အကုသိုလ္ - ဆို တာက အျပစ္နဲ႕တကြ ( အျပစ္ရိွျပီး ) မေကါင္းက်ိဳးကို
ေပးတတ္တဲ့ သေဘာတရား ။။ ။။
သူတို ႕ကေတာ့ ရွင္းပါတယ္ ။။ ။။ အဗ်ာကတ - ဆိုတာၾကေတာ့ နဲနဲ သေဘာ ထားေပးရမယ္ ။
အဗ်ာကတ = မေဟာၾကားအပ္ - လို ႕ ဆိုလိုတယ္ ။ ဘာကိုမေဟာၾကားသလဲဆိုရင္
ဘုရားက
သူတို ႕ကို ( ဒီတရားသေဘာေတြကို ) ကုသိုလ္+
အကုသိုလ္ - လို ႕ အမည္တပ္ျပီး မေဟာၾကားခဲ့ဘူး ။
သေဘာကေတာ့ ကုသိုလ္
( ေကါင္းက်ိဳးေပးတတ္တဲ့ တရား ) အကုသိုလ္ ( မေကါင္းက်ိဳး ေပးတတ္ တဲ့ တရား ) လို ႕ မေဟာခဲ့ဘူး ။။ ။ ။တျခား
ဝိပါက= ဝိပါက္ + ၾကိယာ ( =ကိရိယာ ) အေနနဲ႕သာ
ေဟာထားခဲ့တယ္ေပါ့ ။။
အဲဒီမွ ဝိပါက = ဝိပါက္ ဆိုတာက အက်ိဳး - လို ႕ေခၚတယ္ ။ ေကါင္းက်ိဳး
+ မေကါင္းက်ိဳး - ေပါ့ ။။
ကိ ရိယာ=ၾကိယာ - ဆိုတာက ျပဳျခင္း
- ျပဳကာမွ် - ျပဳကာမတၱ -- လို ႕ ေခၚတာေပါ့
။။( အေၾကာင္း လဲ မဟုတ္+ အက်ိဳးလဲ မဟုတ္ ဘူး ။။ ။။ ေသခ်ာသေဘာေပါက္ခဲ့မွ ေနာက္ေနာက္ သေဘာေတြ
ကို
သေဘာေပါက္ႏိုင္မွာမို ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာထားလိုက္ပါေနာ္ ။
ဒီ ဝိပါက္
+ ၾကိယာ တို ႕ကို အဗ်ာကတ --- လို ႕ေခၚတာပါပဲ
။။
စာသင္သားေတြအတြက္ ပ႒ာန္းသင္ေပးရာမွာေတာ့ -- ကုသိုလ္ကို = ကု ။ အကုသို္လ္ကို =
အကု
။ ဝိပါက - ကို = ဗ်ာ + ၾကိယာကို - ဗ်ာ -- လို ႕ အတိုေကါက္ ေခၚျပီး သံုးတာေပါ့ ။။
၄/ အေလာဘ ၅/ အေဒါသ ၆/ အေမာဟ
- ဆိုျပီး ကုသိုလ္ + အဗ်ာကတ ဟိတ္ - ၃ပါး လဲ
ရိွေသးတယ္ ။ သူတို ႔ ကေတာ့ ကုသိုလ္ႏွင့္ အဗ်ာကတ စိတ္ေတြမွာသာ ယွဥ္တယ္
=ျဖစ္တယ္ေပါ့ ။
အေလာဘ - ဆိုတာက ေလာဘရဲ့ ဆန္ ႔ က်င္ဘက္ ၊ အေဒါသ - က ေဒါသရဲ့ ဆန္
႔ က်င္ဘက္ ၊
အေမာဟ - ကေတာ့ ေမာဟရဲ့ ဆန္ ႔ က်င္ဘက္ေပါ့ ။ ။ ေလာဘက လိုခ်င္တပ္မက္တယ္
<>
အေလာဘ - က မလိုခ်င္ မတပ္မက္ဘူး ။။ အေဒါသ - က မဖ်က္ဆီးတတ္ - မျပစ္မွားတတ္ဘူး
။။
အေမာဟ - က မေတြေဝ မမိုက္မွား သိျမင္တတ္တယ္ေပါ့ ။။
အေလာဘက ေပးကမ္း စြန္ ႔ လႊတ္ ေကါင္းမွဳ ျပဳလုပ္ရာမွာ ျဖစ္တတ္တယ္
။ ။ အေဒါသ - ကေတာ့
ေဒါသကင္းစင္တဲ့ အခါ ေမတၱာစိတ္ ျဖစ္ေနတဲ့အခါ ေတြမွာ ျဖစ္တတ္တယ္ ။။
အေမာဟ - ကေတာ့
ေမာဟရဲ့ ဆန္ ႔ က်င္ဘက္ ပညာ ျဖစ္တဲ့ အခါမွာျဖစ္ေလ့ရိွတယ္ ။။
ဒီေလာက္ တိုတိုက်ဥ္းက်ဥ္းေလာက္ ဆိုရင္ ေရွ ႕ဆက္သြားလို ႔ ရေလာက္ျပီထင္ပါတယ္ ။။
ပ႒ာန္းကလဲ က်ယ္က်ယ္ + အဘိဓမၼာကလဲ ခပ္ခက္ခက္
ဆိုေတာ့ သိပ္က်ယ္သြားရင္ လည္ထြက္ သြားလိမၼယ္ ။
{ အေဒါသ - ဆိုတာ ေမတၱာ ေခၚတဲ့ အေဒါသ ႏွင့္ ေမတၱာ မဟုတ္တဲ့ အေဒါသ
ဆိုျပီး ႏွစ္မ်ိဳး
ရိွတယ္လို ႔ ေတာ့ သတိျပဳေပးခဲ့ပါေနာ္ }
ေဟတုပစၥေယာ
= ေဟတု + ပစၥယ - ေပါ့ ။ ေဟတုက အေၾကာင္း ၊ ပစၥယ - က ေက်းဇူးျပဳတာ =
ေထာက္ပံ့တာ ။ ။ ေပါင္းလိုက္ေတာ့ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတယ္ ေထာက္ပံ့တယ္ေပါ့
။။
ဘယ္လိုေက်းဇူးျပဳသလဲလို ႔ ဆိုေတာ့ -- သာမန္ အျဖဴထည္ျဖစ္တဲ့ , အာရံုကို သိကါမွ်သာျဖစ္တဲ့ , စိတ္ကို အကုသိုလ္တရားေတြကို
အာရံုျပဳေအာင္ ေထာက္ပံ့တယ္ေပါ့ ။ သူတို ႔ ႏွင့္ ယွဥ္မိ ေပါင္းမိတဲ့စိတ္က အကုသိုလ္အာရံုကို
အာရံုျပဳျပီး အကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္သြားတယ္။။
ယွဥ္ပံုကေတာ့ -- ေလာဘ - သည္ ေလာဘစိတ္ေတြ ( လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့စိတ္ေတြ
) မွာသာ
ယွဥ္တယ္ ။ ေဒါသ - သည္
ေဒါသ စိတ္ေတြ ( ဖ်က္ဆီး ျပစ္မွားတတ္တဲ့ စိတ္ေတြ ) မွာသာ ယွဥ္
ပါတယ္ ။ ေမာဟ - ကေတာ့ ေလာဘ ေရာ ေဒါသ ႏွင့္ပါ ယွဥ္တယ္ ။ ေလာဘ ေဒါသ
မပါပဲ သူ ႕
သက္သက္လဲ စိတ္ႏွင့္ ယွဥ္တယ္ ။။ သူတို ႔ ( ေလာဘ + ေဒါသ + ေမာဟ ) သည္ အကုသိုလ္ စိတ္
ေတြမွာသာ ယွဥ္တယ္။ ။ ဒီေတာ့ လြယ္လြယ္ ေျပာရရင္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ
- ျဖစ္ေနရင္
အကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို ႔
သိေပါ့ ။။
အကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရရင္ ဒီ အကုသိုလ္ ဟိတ္ ၃ပါးက အကုသိုလ္စိတ္
ေတြကို ေဟတု =
အေၾကာင္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳေနတယ္ ေထာက္ပ႔ ံေနတယ္လို ႔ သိေပါ့ ။ ေလာဘ စိတ္ျဖစ္ေနရင္ =
ေလာဘ ႏွင့္ ေမာဟ ။။ ေဒါသစိတ္ျဖစ္ေနရင္ = ေဒါသ ႏွင့္ ေမာဟ ။။ ေမာဟ
စိတ္ ျဖစ္ေနရင္ = ေမာဟ ။။ ဒီဟိတ္တရားေတြက
ေဟတုပစၥယ ႏွင့္ ေက်းဇူးျပဳေနၾကတယ္ေပါ့ ။ (( ေက်းဇူးျပဳတယ္ဆိုေသာ္လဲ ေထာက္ပံ့ေပးတာကိုသာေျပာခ်င္
တာ ။ ေကါင္းက်ိဳးေပးတာ ကို ေျပာလိုတာ မဟုတ္ဘူး ))
ထို ႔ အတူပါပဲ မလိုခ်င္ျခင္း = အေလာဘ ၊ မျပစ္မွား မဖ်က္ဆီးလိုျခင္း
= အေဒါသ ၊ မေတြ ေဝ မမွား
ယြင္းပဲ အမွန္သေဘာအတိုင္း သိေနရင္ = အေမာဟ -- တို ႔ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒါဆိုရင္ ကုသိုလ္စိတ္
ေတြ (( အဗ်ာကတျဖစ္တဲ့ ဝိပါက္ ၾကိယာ စိ တ္ေတြက ျဖစ္မွန္းသိဖို ႔ ခက္ခဲလို ႔ပ ါ ။ )) ျဖစ္ေနတယ္ လို ႔ သိလိုက္ေပါ့ေနာ္
။
ဥပုသ္ သီလ ေဆာက္တည္ေနတယ္ ။ ဘုရား တရားအာရံုျပဳေနတယ္ ။ ေကါင္းတဲ့
အလုပ္ေတြ ( လူမွဳ
ေရးလဲပါတယ္။ ) လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ အေလာဘ + အေဒါသ ဟိတ္ေတြက ကုသိုလ္စိတ္ေတြကို
ေက်းဇူးျပဳေနတယ္ေပါ့ ။ အေဒါသမွာလဲ သတၱဝါေတြ ကို အာရံုျပဳျပီး က်န္းမာ
ခ်မ္းသာၾကပါေစ -စသည္ျဖင့္ (( သတၱဝါေတြရဲ့ အကိ်ဳးစီးပြါးကို လိုလားျပီး ))
ျဖစ္တဲ့ စိတ္ကိုေတာ့ ေမတၱာစိတ္
လို ႔ ေခၚတယ္ ။။ က်န္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အေဒါသ ဟာ ေမတၱာ မဟုတ္ဘူး
။။
ဒီလိုပါပဲ အေမာဟ - ကလဲ အမွန္သေဘာကို သိေနစဥ္မွာ ျဖစ္တယ္ ။ ပညာ
- ဥာဏ္ လို ႔ ေခၚတယ္ ။
အႏု အရင့္ ေတာ့ ကြာသေပါ့ ။ သိႏိုင္တဲ့ အစြ မ္း ကြာျခားတာကို ေျပာပါတယ္
။။ ဝိပါက္ ႏွင့္ ၾကိယာ
က ေတာ့ ဘု ရားမို ႕သာ ပညာေတာ္ ၾကီးရင့္လို ႔ သိေတာ္မူႏိုင္ခဲ့တာ ။ သူလို ကိုယ္လို အတြက္ က
ေျပာဖို ႕ေတာင္ မရိွပါဘူး ။ ဘုရားတရားကို သင္ယူ နားလည္ျပီး မွန္းဆသိ
သိႏိုင္ရံုမွ် သာ ပါပဲ ။။
ဟိတ္ ၆ - ပါး တရားေတြဟာ သူတို ႔ ႏွင့္ ယွဥ္ဖက္ စိတ္ေတြႏွင့္ တကြ
စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ရုပ္တရားကို
ပါ ေဟတုပစၥယ သတိၱ ႏွင့္
ေက်းဇူးျပဳပါတယ္။ ( ျမင္သာေအာင္ ေျပာျပရရင္ ေဒါသျဖစ္ေနစဥ္မွာ
မ်က္ႏွာေတြ နီရဲ ေနတာ အသံေတြေဖါက္ျပန္ေနတာ ခႏၶာကိုယ္တုန္လွဳပ္ေနတာ
-ေတြဟာ ေဒါသ -စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ရုပ္ရဲ့ အမူအယာေတြပါပဲ ။။ က်န္တဲ့ ေလာဘ စိတ္စသည္
ျဖစ္ေနစဥ္မွာလဲ
ေတြးသာ ၾကည့္ လိုက္ပါေတာ့ေနာ္ - သိေလာက္ပါျပီ ။ )
{{ ဟိတ္ တမ်ိဳးမိ်ဳး ( ကု / အကု / ဗ်ာ - တို႕ထဲက
တမ်ိဳးမ်ိဳး ) ထဲက ဟိတ္ ၁ ခု ႏွင့္
ယွဥ္ရင္ ဧကဟိတ္ စိတ္ ။ ဟိတ္ ၂ ခု ႏွင့္ယွဥ္ရင္ ဒိြဟိတ္စိတ္ ။ ဟိတ္
၃ ခု ႏွင့္ ယွဥ္ရင္ တိဟိ္္တ္စိတ္ -- လို႔ ဟိတ္ႏွင့္ သတ္မွတ္ျပီး ေခၚတာ လဲ
ရိွပါေသးတယ္ ။။ }}
ဒီေလာက္ဆိုရင္ ေဟတုပစၥေယာ အရ ေဟတု သတိၱ ႏွင့္ ေက်းဇူးျပဳတတ္ပံု
အက်ဥ္းအားျဖင့္
သိေလာက္ ပါျပီ လို ႔ ယူဆပါတယ္
။။
No comments:
Post a Comment